Feedback geven is goed, teveel feedback niet: Onderzoek VUB & KULeuven toont aan dat teveel feedback geven het automatiseren van kennis vertraagt

Feedback geven is goed, teveel feedback niet: Onderzoek VUB & KULeuven toont aan dat teveel feedback geven het automatiseren van kennis vertraagt

Feedback krijgen is cruciaal om nieuwe vaardigheden of kennis succesvol aan te leren. Maar hoeveel is nodig en wanneer moet die feedback gegeven worden? Uit doctoraatsonderzoek uitgevoerd aan de Vrije Universiteit Brussel en KU Leuven blijkt nu dat feedback vooral aan het begin van het leerproces nuttig is. Wanneer onze hersenen voldoende kennis hebben opgedaan, krijgt feedback een averechts effect en vertraagt het de ontwikkeling van cognitief automatiseren.

Om de rol van feedback bij complexe leerprocessen na te gaan, voerde dr. in de psychologie Katleen Vandist onder begeleiding van promotoren prof. Tim Vantilborgh (VUB), prof. Eva Van den Bussche en prof. Gert Storms (KU Leuven) een experiment uit waarbij 34 participanten vijf dagen na elkaar werden gevraagd om afbeeldingen afkomstig uit twee verschillende complexe categorieën te leren.

Tijdens de eerste twee dagen van het experiment kregen alle deelnemers na iedere afbeelding te horen of ze deze juist of fout hadden gecategoriseerd. Voor het vervolg van het experiment selecteerden de onderzoekers de deelnemers die een zekere expertise hadden behaald. Op dagen drie en vier werden de overgebleven participanten dan in twee groepen verdeeld. Groep 1 kreeg nog steeds na elke opgave feedback, terwijl groep 2 slechts na een kwart van de oefeningen te horen kregen of ze deze juist hadden ingedeeld. Op de laatste dag van het experiment kregen de deelnemers opnieuw afbeeldingen voorgeschoteld, maar deze keer kreeg niemand nog feedback en moesten ze de afbeeldingen zo snel mogelijk categoriseren. Het doel was om na te gaan hoe goed ze de nieuwe vaardigheid geautomatiseerd hadden. Automatisatie van een vaardigheid houdt in dat je de vaardigheid correct en steeds sneller kan uitvoeren. Wat bleek? Participanten die tijdens de derde en vierde dag weinig feedback kregen, waren sneller en gaven even vaak het juiste antwoord als de andere deelnemers die constant feedback hadden gekregen. Dit toont aan dat de kennis van deze groep meer geautomatiseerd is.

Dubbele validering

Om uit te sluiten dat de groep deelnemers die na elke opgave feedback hadden gekregen op de laatste experimentdag trager reageerden door het plotseling verdwijnen van feedback, werd een gelijkaardig vervolgexperiment gehouden. Deze keer werden 38 deelnemers gevraagd om een reeks afbeeldingen in categorieën te verdelen. De ene helft kreeg na 95% van de oefening te horen of ze juist hadden geantwoord; de anderen kregen na 5% van de opgaves feedback over hun antwoord. Het vervolgexperiment was zo opgesteld dat deze groepen vergeleken kon worden met het eerste experiment. Nog steeds bleek dat de kennis van de proefpersonen die op dag 3 en 4 af en toe feedback kregen, meer geautomatiseerd is.

“Dit onderzoek toont aan dat feedback noodzakelijk is bij het begin van het leerproces tot het moment waarop we de nieuwe vaardigheid al vrij goed onder de knie hebben. Zodra we een zeker expertiseniveau bereikt hebben, wordt de ontwikkeling van automatiseren juist vergemakkelijkt wanneer feedback slechts af en toe wordt gegeven. Blijvend feedback geven belemmert de persoon om de vaardigheid te automatiseren. Waarom dat zo is, moet verder onderzocht worden. Een mogelijke hypothese is dat deelnemers minder aandachtig worden omdat ze toch telkens de juiste oplossing krijgen. Een andere hypothese is dat proefpersonen die af en toe feedback krijgen zichzelf meer motiveren om goed te blijven presteren. Ze voelen zich meer zelfzeker over hun prestatie. Ook de proportie van feedback is van belang: een heel klein beetje feedback zoals bij de deelnemers die in experiment 2 in 95% van de tijd niet wisten of ze goed bezig waren is duidelijk te weinig want zij maakten meer fouten. Deze onderzoeksresultaten zijn ook interessant voor het onderwijs. Automatiseren is belangrijk in heel wat schoolse vaardigheden zoals lezen, maaltafels leren, categoriseren van dieren,…” licht dr. Vandist toe.

 

Voor meer informatie, contacteer:
Katleen Vandist
[email protected]

PE
Contacteer ons
Lies Feron
Lies Feron Wetenschapscommunicatie Persrelaties
Lies Feron
Lies Feron Wetenschapscommunicatie Persrelaties
Over Press - Vrije Universiteit Brussel

volg ons op twitter @VUBrussel


De Vrije Universiteit Brussel is een internationaal georiënteerde universiteit in Brussel, het hart van Europa. Door het afleveren van hoogstaand onderzoek en onderwijs op maat, wil de VUB een actieve en geëngageerde bijdrage leveren tot een betere maatschappij.

De Wereld Heeft Je Nodig

De Vrije Universiteit Brussel neemt haar wetenschappelijke en maatschappelijke verantwoordelijkheid met liefde en daadkracht op. De VUB lanceerde daarom het platform ’De Wereld Heeft Je Nodig’.  Hier worden rond zes P’s ideeën, acties en projecten samengebracht, opgestart en uitgebouwd. De eerste P staat voor People, want daar draait alles om: mensen gelijke kansen geven, welvaart, welzijn, respect. Peace staat voor het bestrijden van klein en groot onrecht in de wereld. Prosperity gaat armoede en ongelijkheid te lijf. Planet staat voor acties rond biodiversiteit, klimaat, luchtkwaliteit, dierenrechten ... Met Partnership zoekt de VUB samenwerkingen om de wereld een betere plaats te maken. De zesde en laatste P is van Poincaré, de Franse filosoof Henri Poincaré aan wie de VUB haar leuze ontleent, dat het denken zich aan niets mag onderwerpen, behalve aan de feiten zelf. De VUB is een 'urban engaged university’, sterk verankerd in Brussel en Europa en werkend volgens de principes vrij onderzoek. www.vub.be/dewereldheeftjenodig

Press - Vrije Universiteit Brussel
Pleinlaan 2
1050 Brussel