VUB-rector Caroline Pauwels schrijft open brief aan Aung San Suu Kyi

Mevrouw Aung San Suu Kyi
Adviseur van de staat
Regering van Myanmar

Betreft: Dag van de Mensenrechten

Beste mevrouw Aung San Suu Kyi,

Ik ben de rector van de Vrije Universiteit Brussel (VUB), gelegen in Brussel, in het hart van Europa. In 1994 kende onze universiteit u met trots een eredoctoraat toe voor de ongelofelijke volharding, geesteskracht en moed die u toonde in uw geweldloze strijd voor democratie en mensenrechten in Myanmar, en voor het wereldwijde symbool dat u werd voor vrijheid en democratie.

Op deze dag waarop we de mensenrechten wereldwijd vieren, willen we ook onze bezorgheid uiten over de huidige situatie van minderheden en de etnische bevolking in Myanmar, en hun recente moeilijkheden. Als voorstanders van mensenrechten, van democratie en van geweldloze acties voor vrijheid willen we er bij de regering van Myanmar en bij u als Adviseur van de staat, op aandringen om het belang van mensenrechten en vrijheid voor alle inwoners van Myanmar, en in het bijzonder de etnische bevolkingsgroepen, in ere te houden.

U was ooit een baken van licht en hoop voor democratie en van het onderdrukte Myanmar. In 1990 zei u:

“In een tijd waar grote technologische vooruitgang dodelijke wapens creëerde die kunnen en worden gebruikt door zij die macht en geen scrupules hebben om de zwakkeren en hulplozen te domineren, is er een grote nood aan een nauwere band tussen politiek en ethiek op zowel nationaal als internationaal vlak. De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens bepaalt dat ‘elk individu en elk orgaan van de gemeenschap’ moet strijden om de basisrechten en de vrijheden waar alle mensen, ongeacht ras, nationaliteit of religie recht op hebben, te promoten. Maar zolang er overheden zijn wiens autoriteit gebaseerd is op dwang in plaats van op een mandaat van het volk, en belangengroepen winst op korte termijn plaatsen boven vrede en vooruitgang op lange termijn, zal gezamenlijke internationale actie om mensenrechten te beschermen en bevorderen in het beste geval een gedeeltelijk gevoerde strijd blijven. Er zullen strijdtonelen blijven waar de slachtoffers van onderdrukking moeten putten uit hun eigen innerlijke kracht om hun onvervreemdbare rechten als leden van deze mensenfamilie te verdedigen.”

We geloven sterk dat u nog steeds de keuze heeft om de stem te zijn van vrijheid, van mensenrechten en van democratie; om het symbool te zijn van de strijd tegen de onderdrukking van de inwoners van Myanmar, die “allemaal mensen zijn, ongeacht ras, nationaliteit of religie”; om de verdediger te zijn van de “onvervreemdbare rechten als leden van deze mensenfamilie” van de etnische bevolkingsgroepen van Myanmar. We vragen u daarom om terug te denken aan deze krachtige woorden van hoop die u sprak in 1990. Het zijn deze woorden die de Vrije Universiteit Brussel overtuigden om u een eredoctoraat toe te kennen. We dringen er op aan dat u vandaag opnieuw de baken van hoop wordt voor alle mensen wereldwijd, maar in het bijzonder voor de minderheden en etnische bevolkingsgroepen van uw land.

Ik kijk uit naar uw antwoord op dit schrijven en zou het als rector van een universiteit die aan u een eredoctoraat heeft uitgereikt, erg jammer vinden mocht een antwoord uitblijven.

Hoogachtend,
Prof. dr. Caroline Pauwels
Rector Vrije Universiteit Brussel