Steun de Iraanse strijd door Iraanse studenten te steunen
Opiniestuk van VUB-rector Jan Danckaert verschenen in De Standaard
Maandag 17 oktober 2022 - De Vrije Universiteit Brussel voelt zich uitzonderlijk verbonden met de Iraanse strijd. Niet alleen omdat Iraanse studenten en burgers vechten voor dezelfde waarden, maar ook omdat de strijd een impact heeft op onze Iraanse studenten- en onderzoeksgemeenschap. Daarom versterkt de universiteit haar engagement. In naam van de rectorale beleidsploeg en het Comité van Iraanse VUB-studenten en onderzoekers, deelde rector Jan Danckaert zijn visie via een opiniestuk voor De Standaard (17 oktober, bladzijde 26). Je kan het opiniestuk hieronder integraal nalezen.
De VUB hoopt andere instellingen te inspireren met haar steun aan Iraanse studenten, schrijft Jan Danckaert.
In Iran woedt een strijd voor vrijheid en vrouwenrechten en tegen onderdrukking. De Iraanse ontvoogdingsstrijd wordt gedragen door moedige vrouwen en mannen, studenten en burgers, die ten volle beseffen dat de prijs betaald wordt in mensenlevens, met represailles die henzelf maar ook hun families treffen.
Er zijn veel redenen waarom de VUB zich sterk verbonden voelt met de Iraanse strijd. Eén daarvan is ons ontstaan zelf. In 1834 werd de Université Libre de Bruxelles opgericht om vrijheid van onderzoek mogelijk te maken in een door de kerk gedomineerde maatschappij. Een leidend principe van onze universiteit was - en blijft - de scheiding van kerk en staat. Een religieuze norm is iets wat je jezelf uit vrije wil oplegt, nooit een ander. Dat moet gelden voor de overheid, in het onderwijs en heel het maatschappelijke leven.
De Iraanse studenten en burgers vechten voor dezelfde waarden. De strijd is belangrijk, de impact groot. Die impact bereikt ook onze campussen. Het comité van Iraanse VUB-studenten en onderzoekers omvat ongeveer 200 Iraanse studenten, doctorandi en alumni. Zij zijn erg bezorgd over het lot van hun naasten en van zichzelf, hun studies, hun toekomstplannen.
De Iraanse leden van de VUB-gemeenschap en de beleidsploeg gingen de afgelopen weken in gesprek om het Iraanse verzet te steunen en hulp te bieden. We hopen hiermee veel (kennis)instellingen te inspireren. We roepen op om de hartverwarmende steun sinds het Iraanse regime onze VUB-collega professor Ahmadreza Djalali ter dood veroordeelde, uit te breiden naar de Iraanse vrijheidsstrijd.
Boycot
Concreet betekent dat het volgende. Al enkele jaren is er een academische boycot van Iran en zijn er geen institutionele samenwerkingen tussen Vlaamse universiteiten en Iran. Die boycot voortzetten is gezien de huidige gang van zaken noodzakelijk.
Iraanse studenten kampen bij het begin van dit academiejaar met vertragingen die nefast zijn voor hun studies en hun verblijf in België. De uitreiking van visa aan Iraanse studenten moet veel sneller. De VUB zal hen intussen waar mogelijk lesopnames ter beschikking stellen en de inschrijvingen voor zo veel mogelijk richtingen open laten.
Er bereiken ons ook veel financiële noodkreten. Studenten kreunen onder de ontwaarding van de Iraanse munt en de moeilijkheid om geld over te schrijven naar België. Bovendien komen ze pas aan in België wanneer alleen nog de duurdere studentenkamers beschikbaar zijn. We zullen die noden maximaal proberen op te vangen via het Caroline Pauwels Noodfonds voor Studenten. Iraanse masterstudenten en alumni kunnen ook een beurs aanvragen voor financiële ondersteuning om een doctoraatsvoorstel uit te schrijven. Die beurs riepen we in het leven zodat studenten die het moeilijk hebben, toch kunnen focussen op de uitwerking van een doctoraatsproject. Talent mag niet verloren gaan.
Verzet
Maar er zijn niet alleen de geldzorgen. Het geweld, de onzekerheid over familie, vrienden en de eigen toekomst wegen ook mentaal. We organiseren momenten waarop de studenten elkaar kunnen ontmoeten, voorzien in begeleiding via onze VUB-psychologen en wijzen hen een meter of peter toe die hen wegwijs maakt binnen de universiteit. In november vieren we de verbondenheid met een Iraanse week met filmvertoningen, solidariteits‐ acties en Iraanse maaltijden in het studentenrestaurant. Ten slotte is er ook juridische bijstand voor onze Iraanse onderzoekers die op sociale media belaagd of geïntimideerd worden.
Een warme universiteit is niet alleen een gezellige universiteit waar iedereen zich thuis voelt. Het is ook een universiteit die actief de waarden van vrijheid en gelijkheid vormgeeft, en in verzet komt als de zaak daar om vraagt. We denken dat de Iraanse vrijheidsstrijd zo'n zaak is.
Jan Danckaert
