Koralenlarven bepalen waar zeereservaten best komen

Koraalriffen zijn wereldwijd bedreigd en onderzoek is noodzakelijk teneinde deze regenwouden van de oceaan te beschermen. Koralen zijn net als bomen, ze zijn vastgegroeid. Verspreiding is enkel mogelijk via hun bevruchte eieren of hun larven. Die drijven met de oceaanstromingen mee en leggen soms tot duizenden kilometers af, om andere koraalriffen te bereiken. Prof. Marc Kochzius, mariene bioloog aan de VUB, en zijn team verzamelen weefselstalen van koralen in de Rode Zee, de Westerse Indische Oceaan en Indonesië en onderzoeken hoever en waarheen koralenlarven drijven. Met deze kennis bepaalt het team waar zeereservaten best kunnen ingericht worden.

“De doelstelling van de Verenigde Naties is, dat tegen 2030, 30 % van de oceaan natuurreservaten zijn. Om zeereservaten die koraalriffen zullen beschermen juist te kunnen plaatsen, moeten we de connectiviteit van hun bouwmeesters kennen”, aldus Prof. Kochzius. ^{(Opiniestuk Marc Kochzius over hoe oceanen kunnen beschermd worden vindt u onderaan)}

Om weefselstalen van koralen en hun larven te verzamelen organiseert het team talloze duikexpedities, een enorme fysieke inspanning en soms ook ronduit gevaarlijk.

Kochzius: “Tijdens een expeditie in Indonesië hadden we een duik net afgerond, toen zwaar weer op til was. Met het bootje ging het zo snel mogelijk terug naar het eiland, maar de golven werden hoger en hoger, de regen viel bij bakken uit de hemel en het eiland was niet meer te zien. Gelukkig konden we met behulp van een gps veilig naar een dichtbij eiland varen en daar schuilen.”

In het labo aan de VUB worden van de weefselstalen van de larven de verwantschappelijke relaties tussen de populaties van verschillende riffen in kaart gebracht middels genetisch onderzoek. Hiermee kan de verbinding tussen deze populaties berekend worden en aangetoond worden hoe ver en waarheen de larven met de oceaanstromingen drijven. Sommige koraalsoorten broeden hun eieren eerst uit en enkel de larven verspreiden zich. Anderen geven hun eieren en zaad in het water af en dan zijn het de bevruchte eieren die meedrijven met de stroming.

Recent onderzoek van de mariene biologen van de VUB toont aan, dat vooral de tijd, die een larve met oceaanstromingen meedrijft bepaalt hoe koraalriffen genetisch met elkaar verbonden zijn.

Bij soorten die een heel korte larvale periode hebben en maar enkele dagen met de stroming drijven, zoals de vogelnestkoraal (Seriatopora hystrix), stelt men grote genetische verschillen vast tussen de riffen. Koralen die een lange larvale periode van enkele weken hebben tonen daarentegen weinig genetische verschillen.

Dr. Rosa van der Ven, voormalige doctoraatsstudente uit het team van prof. Kochzius en nu docente aan de Universiteit Wageningen, legt uit: “Door de koralenweefels te onderzoeken konden we vaststellen dat er vier regio’s zijn in ons onderzoeksgebied, die maar weinig met elkaar verbonden zijn: de Rode Zee, de Oost-Afrikaanse kust, het Noorden en het Zuiden van Madagaskar. Het noordelijke gedeelte van de Straat van Mozambique is dan weer het diversiteitscentrum van de Westerse Indische Oceaan. Hier vind je vele soorten. Onze resultaten maken op deze manier duidelijk dat dit zeegebied een prioriteit voor natuurbescherming moet hebben”.

“Deze verschillen tussen koralen onderling verduidelijken, dat de we verbindingen tussen de verschillende rifbouwmeesters, maar ook bewoners, verder dienen te onderzoeken. Hiermee kunnen we dan een algemeen beeld schetsen en vanuit die informatie kunnen we de optimale locatie voor zeereservaten situeren. De beste plaats voor een zeereservaat is daar waar veel diversiteit op een natuurlijke manier voorhanden is. Die wil je natuurlijk behouden en versterken”, concludeert prof. Kochzius.

van der Ven RM,·Heynderickx H, Kochzius M (2021) Differences in genetic diversity and divergence between brooding and broadcast spawning corals across two spatial scales in the Coral Triangle region. Marine Biology 168: 17 (https://link.springer.com/article/10.1007/s00227-020-03813-8)

van der Ven RM, Flot J-F, Buitrago-López C, Kochzius M (2021) Population genetics of the brooding coral Seriatopora hystrix reveals patterns of strong genetic differentiation in the Western Indian Ocean. Heredity 126: 351–365 (https://www.nature.com/articles/s41437-020-00379-5)

contact:

Marc Kochzius

[email protected]

0470 264978