Europa is puzzelstuk in China-politiek USA
VUB-onderzoek over rol Europa binnen het buitenlandse beleid van de Verenigde Staten
Desmaele: “Het is vandaag onmogelijk om Washingtons beleid ten aanzien van Europa volledig te begrijpen zonder rekening te houden met haar extraregionale overwegingen, en dan vooral in de rivaliteit met China.”
Onder leiding van Professor Luis Simon aan het Centre for Security, Diplomacy and Strategy (CSDS) van de Brussels School of Governance van de Vrije Universiteit Brussel, analyseerde Desmaele verschillen en gelijkenissen.
Desmaele: “Hoewel er belangrijke verschillen zijn in stijl onder het presidentschap van respectievelijk George W. Bush, Barack Obama, Donald Tump en vandaag Joe Biden blijft één centraal kenmerk van het buitenlands beleid van de Verenigde Staten onveranderd: Washington beschouwt Europa niet langer als prioritaire regio. Een gevolg hiervan is dat verschillende administraties – elk volgens hun eigen stijl - hun relaties met Europa steeds meer trachten te instrumentaliseren om hun primaire belangen die tegenwoordig elders liggen veilig te stellen.”
George W. Bush
George W. Bush benaderde Europa als een ondergeschikte metgezel in zijn War on Terror in the Midden-Oosten. Meer specifiek trachtte hij een tweeledige functionele taakverdeling tussen de Verenigde Staten en Europa te bewerkstelligen. Enerzijds moedigde hij de EU aan om zich vooral bezig te houden met economische zaken terwijl de NAVO zich zou toespitsen op veiligheidsaangeledenheden. Anderzijds zou Washington binnen de NAVO zich focussen op zogenaamde “harde veiligheid” (militaire interventies) terwijl Europese bondgenoten de verantwoordelijkheid kregen over “zachte veiligheid” (naoorlogse stabilisering en wederopbouw).
Desmaele: “Eigenlijk trachtte Bush de interne Europese orde dus zo te beïnvloeden opdat Europeanen militair afhankelijk bleven van Washington en steun konden bieden aan de Verenigde Staten zonder diens vrijheid van handelen te kunnen ondermijnen.
Barack Obama
Barack Obama zag Europa ook als een metgezel, maar vooral als een sterke partner die Washington kon toelaten om zich te heroriënteren naar Azië. Hij stelde geen functionele maar een geografische taakverdeling voor. Europa diende te investeren in militaire aangelegenheden om zelf te kunnen instaan voor de veiligheid van het Europese continent alsook haar directe omgeving. Dit moest het makkelijker maken voor de Verenigde Staten om haar eigen middelen weg te halen uit Europa en te investeren in Azië waar een opkomend China de bestaande orde meer en meer op losse schroeven zette.
Donald Trump
Donald Trump, tenslotte, trachtte vooral Europa te verzwakken en te verdelen om op die manier te voorkomen dat Europeanen een significante (en potentieel verstorende) rol konden spelen in een wereld gedomineerd door Chinees-Amerikaanse rivaliteit. Waar Obama een sterk Europa als een krachtvermenigvuldiger zag, beschouwde Trump Europa dus eerder als een verstorende factor.
Joe Biden
Desmaele: “Ook vandaag, onder president Biden, staan de nieuwe transatlantische dialogen rond handel, nieuwe technologiën en samenwerking rond Europese defensie, vanuit Washington in teken van de rivaliteit tussen de Verenigde Staten en China. Het plan van Biden was duidelijk vanaf het begin: Hij wil hierin kost wat kost Europese steun verwerven. Een constructieve transatlantische relatie is geen doel op zich, maar vooral een middel binnen het kader van Bidens globale prioriteiten in Oost-Azië.”
De analyse van Desmaele toont aan dat men vandaag Washingtons beleid ten aanzien van Europa niet kan begrijpen zonder rekening te houden met haar extraregionale overwegingen.
Desmaele: “Voor de Verenigde Staten is Europa slechts één puzzelstuk is van een groter geheel. Daar kunnen de Europese beleidsmakers zich beter bewust van zijn.”
Contact:
Linde Desmaele
+32 496 83 55 22
Desmaele, L. “Unpacking the Trump Administration’s Grand Strategy in Europe: Power Maximisation, Relative Gains and Sovereignty” European Security (2021). https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/09662839.2021.1987224
Simon, L., Desmaele, L., Becker, J. “Europe as a Secondary Theater? Competition with China and the Future of America’s European Strategy” Strategic Studies Quarterly (2021). https://www.jstor.org/stable/26984769?seq=1#metadata_info_tab_contents
Meibauer, G., Desmaele, L., Onea, T., Kitchen, N., Foulon, M., Reichwein, A. and Sterling-Folker, J. “Rethinking Neoclassical Realism at Theory’s End” International Studies Review (2020). https://academic.oup.com/isr/article/23/1/268/5782294?login=true
Contacteer ons
